AKHİSAR kupayı alarak fişi çekince aslında en rahatlayan takım herhalde Trabzon oldu. Avrupa’ya laf olsun diye gidilmez! Transfer yapmak lazım. O da para! Bu yoklukta, borçta! Mehmet Ali Yılmaz’a kadar gittiklerine göre durumu anlayın! Duacı oldular F.Bahçe’ye! Böylece ligi de bitirdiler. Rahatladılar. Öyle olunca ve stres de ortadan kalkınca 11’de forma giyenlerin futbol oynamak aklına geldi. Eksik, sakat, cezalı tanımadan hem de! Bero! M.Akbaş, Durica sahadaydı ve kimse sırıtmadı!BURSA da küme düşme hesabını kapatıp aynı noktaya geldiğinden birkaç haftaya yansıyan ‘Lig için mücadeleden’ çok maç sonunda kebap ısmarlamacasına top oynama bu karşılaşmaya da yansıdı. Tamamen bireysel yetenek sergisine dönen koşuşturmada ilk yarı tadı damakta bırakan görüntülere sahne oldu.KİMSEYİ BOZMADIİLK yarı Olcay, Yusuf, Abdülkadir, N’Doye ekstra döktürdüler. Özellikle Olcay bu oyunu sezon içinde sergileseydi ne olurdu acaba dedirtti. 3 gol, 2’si direkten dönen net pozisyon, şahane geçişler, muhteşem paslaşmalar. Pereria’yı unutmayalım. Sağdan bitmek bilmeyen bindirmeler, topu içeriye etkili aktarmalarla o da çok göz doldurdu. İlk yarın son dakikalarında duran toptan yenilen gol kimseyi bozmadı.AMA gol Bursa’yı hareketlendirdi. Eski Trabzonlu Yusuf’un elini kolunu sallayarak bindirmeleri, Bursa’ya veda maçına çıkan Batalla’nın oyuna dahil olması Trabzon’u rahatlıktan çıkartarak geriye yasladı. Daha fazla gelmeye başlayan ev sahibi pozisyonlar da bulmaya başladı. Son dakika penaltısında ise Harun gole izin vermedi. Bursa seyircisinin Batalla’ya vefası ve sevgisi ayrıca görülmeye değerdi.