Ya Trabzon takımının bizim bilmediğimiz başka bir derdi var, oyun anlayışında bir türlü dikiş tutturamıyor ya da bunların içi boşalmış ne yapsan hava. Bu noktadan bakıldığında Tolunay Kafkas güle oynaya geldi kente ama şimdiden yeni sezon hazırlıklarına başlasa iyi olur; yepyeni, kendi istediği futbolculardan oluşmuş bir ekip planlamayı unutmayarak.. İlk 10 dakika çok umutlandırmıştı oysa Trabzonspor. 30 saniye dolmadan golü de yiyecekti az kalsın ama sorun değildi, çok istekliydiler ve oldukça etkili bir performansla göz dolduruyordu bordo-mavililer. Göze hoş gelen de yüksek kanat kullanma isteği ve bunu gerçekleştirmedeki başarıydı. Soldan inen ev sahibi iki kez net pozisyon bulmayı da başardı. Janko da cezaalanı içinde etkili, ortalığı karıştırıp duruyordu. F.Bahçe defansının zamanında müdahaleleri gole izin vermedi belki ama işler makine düzeni tadında iyi gidiyordu. Bir de Bekir’in hatasıyla topu önünde bulan Adrian’ın kaleye gönderdiği aşırtma şutun Egemen’le çizgiden güçlükle çıkartılması maçın F.Bahçe için zor geçeceğinin işaretleri olarak iz bıraktı. Ta ki Bamba devreye girene kadar. İLK GOLLE FİŞ ÇIKTI!Fildişili, Onur da sessizce topu bekleyince golü kendi ağlarına gönderdi. Trabzon’un da sahada adeta fişi çekiliverdi. F.Bahçe oyunu ağırlaştırdıkça bordo-mavili takım da ‘Biz bunu çıkartamayız’ dercesine işi gücü bıraktı. Cristian’ın Bamba’nın sırtına çarpıp ağlara giden şutundan sonra ise Trabzon adeta bitti gitti. Resmen maçı bıraktılar ve rakibi seyretmeye başladılar. İkinci yarının başındaki Alanzinho ve Soner değişikliği ile düşünülen ‘Geri dönüş’ umudu Gökhan’ın vuruşuyla Avni Aker’in çimlerine gömülünce ‘Onlar yorgun, avantaj bizde’ öngörüleri eşliğinde Trabzon’a gelen F.Bahçe biraz da beklemediği bir galibiyetle zor bir deplasmanı tamamladı.