Trabzon her şeyi düşünürdü de küme düşme riskiyle, çekinerek ve dahi “ya yenilirsek” endişesiyle Beşiktaş karşısına çıkacağını aklından hiç geçirmezdi herhalde. Hem de Avni Aker’de hem de kendi taraftarı karşısında. O da oldu. Herşeyi bir kenara bırakıp kenetleneceklerine başkanıyla eski hocası arasındaki basın yoluyla mektuplaşmalarına bakılırsa gelecek günler de Allaha emanet durumda. Muhtemelen bu tablo yüzünden maça Fırat Aydınus’un düdüğüyle değil daha önce yöneticisiyle hakem üzerine anlamsız oynamayla başladı Trabzon. Dikkatleri tehlikeli bir biçimde taraftar üzerinden Aydınus’a çevirmeye çalıştı, sonra rakibinin karşısına çıktı.Tolunay hoca bu karşılaşmaya da farklı bir 11’le çıktı. Defansın göbeğinde bu kez Bamba Mustafa ikilisi birlikte görev yaparken, Orta alana Adrian ve Soner’i monte etti. Mücadeleye de çok ama çok dikkatli başladı. Daha önceki haftaların aksine topa daha fazla sahip olma adına zaman zaman Fenerbahçe’nin sinir bozan yan pasları gibi top çevirdi. Önce Soner ve Adrian’la ortadan yüklenmeyi istese de daha sonra işi Emre üzerinden sağdan bindirmelere çevirdi. Doğrusu bu çabanın işe yaradığı anlar da oldu ama Samet Aybaba’nın 35. dakikada Emre Gökhan değişikliği durumu rakip adında dengeledi.YORGUNLUK UYANDIRDITablo 60. dakikaya kadar futbol kalitesi de bir hayli düşük, heyecansız bu şekilde devam etti. Sapara’nın oyuna katılması ve buna karşılık Beşiktaş’ın orta alanında ortaya çıkan yorgunluk Trabzon’u “uyandırdı”. Olcan ve çıkana kadar Adrian “belki olur” umuduyla hareketlenip topu rakip alana daha kolay ve çabuk geçirmeye başlayınca pozisyonlar da ortaya çıktı. Bu döneme kadar “istediğim zaman yüklenir maçı kopartırım” özgüveni veren konuk ekip de ciddi ciddi sahasına çekilmek zorunda kaldı. Sadece Niang işi bırakmak istemedi, çok a etkiili bir pozisyon yakaladı ona da Onur izin vermedi. Özet; Trabzon bir puana seviniyor!