Trabzon’u dün Colman özetledi. Takım arkadaşına, Mustafa’ya maç sonu attığı tokat, durumun ulaştığı vahamet noktasını gösteren en net işaretti. Trabzon artık kümede kalma mücadelesi veriyor. Tıpkı Elazığ , Antep, Ordu gibi. Daha ne diyelim. Trabzon skoru 2-1’e getirdiğinde yani erken yediği gole karşın ortaya koyduğu teslim olmama, durumunu kabullenmeme azmi alkışa değerdi aslında. Hatta sahaya sürülen 11’e de bakarak Tolunay Kafkas’ın kafasında artık bir şeylerin daha net olduğunu düşünmeye başladık. Önde rakibi sürekli basan, topa hakim, isabetli paslarla Olcan ve Serkan’la cezalanına rahatlıkla göndermeye başlayan Trabzon çok umut vericiydi. ONUR İKRAM ETTİSonra Onur girdi devreye. O’na eleştiri yazmak bu sezon en son akla gelebilecek şey ama gerçek de kabak gibi sırıtıyor. Kısa boyuyla mahalle maçında yapılabilecek bir hareketle Vederson’dan gelen topu kaleye, sırtı dönük, bakmadan gönderen Batalla’nın vuruşunu içeri aldı. Ardından kapattığı köşeden iğne deliğinden geçen şutu da ikramları arasına sokuverdi. İlk golü de eski Onur yemezdi dersek anlaşılır. Trabzon’un kader adamı yine oydu, ama bu kez...Geçen haftanın dört gol yemiş Bursa’sı ise Batalla’nın yıldızlaştığı mücadelede işini çok başarılı sahaya yansıttı.Bursa’nın oyunu ağırlaştırma isteğinin tam tersine 2. yarı Alanzinho ve Colman’ı sahaya süren Kafkas takımını daha ileri çıkararak enazından skoru çevirmeyi düşündü. Önce Henrique ile üç net pozisyonu değerlendiremedi. Sonra baskı karşısında iyice yaslanan Bursa’yı ablukaya da aldı ama İlk yarında ofansif hava atan Bursa bu kez defansta nefes aldırmadı. Skoru da koruyarak rakibini ateşin içine atıverdi.