ARİFEYİ gösterip bayramı göstermeme konusundaki alışkanlığını kaybetmemiş Trabzon. Beşiktaş galibiyetinin ardından bu maç kritikti. Galibiyet on yıl aradan sonra lige üçte üç yaparak girme motivasyonuyla Karadeniz ekibini bayağı da havaya sokardı. Elbette kaybedilen bir şey yok. Teselli, “Trabzon artık 90 dakika mücadele ediyor” denilebilir.MAÇIN ilk yarısında sağ kanadı kullanan bir oyun planı sergiledi ev sahibi. Cavanda ve önde Yusuf rakibin solunda sürekli gidip geldiler. Ama bu yetmedi. Erkan gol öncesi vuruşu yaparken iyiydi belki ama bir yandan sürekli yerini kaybederken diğer yandan topu kullanmada da çok sıkıntılı görünümdeydi.ORTA alanda kısa paslaşmalarda ve topa sahip olmada fazla bir sıkıntı yoktu belki. Ancak Özer, Okay ve hatta Mbia oyunu karşı tarafa taşımada eksik kalınca gelen ortalar da kaybolup gitti. N’Doye de yalnız kalınca sürekli orta alana doğru atmaya başladı kendisini. Ve doğal olarak hem solda hem de göbekte bu sıkıntılar yaşanınca Akhisar da beklenenden çok daha rahat bir şekilde Trabzon’u bunalttı. Başka deyişle sadece ilk yarıda 5 gol girişimi vardı Akhisar’ın.DEFANSA TAKVİYE ŞART2. yarı renkliydi. Önce penaltı kararlarını izledik. İlk önce Akhisar istediğini aldı. Constant’ın hareketi penaltı da ondan sol bek yaratmaya çalışmak elbette bir gün problem yaratacaktı, yarattı. Hemen ardından çizgi hakemin uydurduğu kararla bu kez Trabzon penaltı kazandı ama N’Doye atamadı. Kornerden yenilen gol Trabzon’da defans probleminin kronikliğini gösterdi. Şota, M.Ekici, Cardozo, Marin ne varsa sahayı sürdü. Beraberliği kurtardı. Akhisar kalecisi Lukaç’ın hakkını da teslim etmek lazım.DEFANSA acil müdahale; son gün, bir transfer!