Trabzon’da “bu futbolcu” denecek çok isim var. Ama bordo-mavililer takım olma özelliğini kaybetmiş durumda. Eskişehir karşısındaki galibiyet yeni yönetime “merhaba” anlamına geliyor ama “işte bu” dedirtiyor mu, tartışılır. Rakibin on kişi kaldığı 75’ten sonraki süreyi bu duruma dahil etmiyoruz elbette. ÖNCELİKLE Yusuf şu anda bu takımı ateşleyen, bunu başarabilecek neredeyse tek oyuncu. Herkes dursa, o topla buluştuğunda hiç kafasını başka bir şeye takmadan ileri hareket ediyor. Orta yapmayı başarırsa rakip ceza alanını karıştırıyor. Daha da önemlisi Yusuf’un ileri çıkışlarına M’bia, Ekici, iyi günündeyse ya da aynı anda sahadalarsa Özer de eşlik etmek zorunda kalıyor.OKAY DÜN AKŞAM DURGUNDUBU tablo dün zaman zaman işledi. Belki taraftarı ayağa kaldıracak yoğunlukta değildi Yusuf bindirmeleri ama Cardozo ve M’bia’yı daha önceki maçlara kıyasla daha fazla cezalanı civarında tutan işler çıkardı. Kaldı ki, gol, Eskişehir çıkarken, bu ikilinin defans hatasından yararlanmasıyla geldi. Cavanda’nın da karşı tarafta Yusuf kadar olmasa da ileri çıkma isteğinin yine daha önceki haftalara kıyasla daha belirgin olması da Trabzon için iyi görüntülerdi.BUNLARA karşılık sezona güzel başlayan Okay ve dahi M.Ekici’nin sürekli geriye gidiş halleri, M’bia’ya iyi eşlik etse, yakaladığı Milli Takım seviyesini çok daha ileri götürecek Okay’ın özellikle durgunluğu Trabzon’un dün dikkat çeken sıkıntılarındandı. Kaldı ki, bu genç oyuncu 2. yarıda yerini Özer’e bırakmak zorunda kaldı. Ekici ise bir kere ortada göründü o da maçın son bölümünde.ESKİŞEHİR’İN 2. yarıya beraberlik düşüncesiyle baskılı başlaması doğaldı. Ama Samet Hoca, Emre Güngör şanssızlığı yaşadı. Önce penaltı yapan bu oyuncu daha sonra kırmızıyla dışarıda kalınca on kişi kaldılar. Bu Trabzon’u elbette rahatlattı. Pinto’nun ayağından golü de yediler ama son anlarda Beşir’le iki farkı da yakaladılar.