Katedilen mesafe tezleri ti’ye alınan Aykut Kocaman’a selam olsun! F.Bahçe bir enerji takımı Konya deplasmanının ikinci yarısı hariç 12.5 lig maçındaki alamet-i farikası, kombine çevrim santrali gibi çalışması. Hiç kuşku yok ki, bu enerji üretiminin en önemli unsurları Caner Erkin-Gökhan Gönül’den oluşan kanatlar. Antrenmanlar dışında bir araya gelmeyen 11’lerin oynadığı karşılaşmada bu santralden kombine bir üretim beklemek mümkün değil elbet. Ancak yine de o ‘güç iklimi’ 4’te Topuz, 18’de Hasan Ali ile kanatlardan gelebilmeyi sağladı. Hatta öyle ki hoca, 25’lerde bu iki oyuncunun yerini değiştirdi. Ön tarafı daha etkin kılmak için birini (sağda) öne, birini (solda) arkaya attı. Tahminen amacı 12.5 maçtaki ritmi biraz olsun yakalamaktı. Ancak olmadı. F.Bahçe 1. Lig ekibi rakibi önünde standart hızının çok altında bir ilk yarı oynadı. Yine de Sabri’nin golünün enerji koridorundan gelmesi, Mehmet’in gol önünde sola doğru deplase olup, soluyla çevirmesi; lig F.Bahçe’sinin esintisiydi. İLK 11’LER VE ÖTEKİLER...2. yarı enerji takımı biraz daha fazla kendisini gösterdi. İlk 25 dakika oyunun tek hakimiydi. Soldan Hasan Ali, sağdan Mehmet zaman zaman zorladılar. Hepsinin kafasında 1-0 öndeyken ‘en azından böyle biter’ duygusu vardı adeta. Ancak ne olduysa 70’lerden sonra oldu. Önce bunaltan atakları parselasyondaki maharetiyle savuşturan güney ekibi, sonra ilk üç çıkışında iki gol buldu. Orada da hücumdaki yerleşimlerinin ve oyun zekalarının etkisi vardı. İki Fethiye golünde de sağ kanat (ki Mehmet-Bekir ofansta iyiydi) koridor oldu. Gelen ortalarda da başta Salih olmak üzere orta saha oyuncuları adamlarını kovalamayınca geniş boşluklarda rahat vuruşlar geldi. Fethiye haklı bir galibiyet elde etti. Bir gece öncesinde yaşandığı gibi takımlarımız maalesef ilk 11 ve ötekiler diye ikiye ayrılıyor. Teoride ve pratikte bunu hissetmek mümkün. Bir övgü de Fethiyespor taraftarına.. Ne coşkulu, ne etkiliydiler... Çünkü daha sahaya çıkarken onları coşturan kavramlara sahiptiler. Ne güzeldiler.