F.BAHÇE yine bildik metodla kazandı. İsmail Kartal’ın “Aykut Kocaman’a yakın yönüyle” topa daha çok sahip olup oyuna daha hükmetme isteği zaman-zaman keyfi, sıfırlama aşamasına getiriyor.
SELÇUK’UN kişisel becerisiyle gelen golü bir kenara bırakırsak, onlarca dakika ne bir atak sürekliliği, ne bir hücum isteği! Al gülüm-ver gülümlerle giden, kaybolan süreler! Bunu bir eleştiri konusu yapmıyorum. Çünkü G.Saray’da da var olan bu DEM, iki takımın da şampiyonluk yolunda güçlü kalmasına neden oluyor. Deneyimle istediğini yapıyorlar, tecrübeli oyuncularla sonucu yakalayıp, koruyorlar.
TARAFTARLAR ne der bilemeyiz! Müşteri bulur mu; sanmam! Ancak kazandıkları sürece hocaların metodolojileri değişmez! İsmail hocanın Kocaman-Parreria çizgisinde yürüdüğünden kuşku yok!
