Yüzme yarışı mı işkence binası mı?

İSTANBUL’DA Yakacık Yüzme Havuzu binasındayım. Havuzda kimisine göre 200 bana göre 250 sporcu ısınmak için çalışıyor. Ancak bu alan o kadar dar ki, kiminin eline kiminin bacağına çarpıyor küçük kulaçlar. Havuzda tam bir karmaşa. Tribünlerdeki koltuklarda ise adeta üst üste oturtulan küçük sporcuların aileleri, havuzdaki kalabalığın içerisinden kendi çocuklarını seçmeye çalışıyor. Bir kısım sporcu da tribünlerde kendilerine yer bulup, soyunmayı başarmanın telaşında.

KARMAŞA devam ederken arka taraftan gelen bir ses yükseliyor: “Sayın veliler lütfen burayı terk edin, burada sporcular yerleşecek.” Tamam terk edelim ama nereye gidelim? Dışarda yağmur yağmasa bahçede bekleyeceğiz çocuğumuzun yarışını. Ne havuzda ne de bekleme salonunda nefes alacak yer yok. Havalandırma berbat. Yüzlerce insan alt alta üst üste.

İSTANBUL Yüzme Federasyonu çok kötü bir organizasyon düzenlemiş. Böyle bir organizasyon olmaz. Olmamalı.. 2003 ve 2002 doğumlu çocuklar için Yüzme Federasyonu tarafından düzenlenen yarışlarda, insanın çileden çıkmamasına bir neden yoktu. Bütün olumsuz şartları hazırlamışlar küçük sporcular ve aileler için. Bu nedenle cumartesi ve pazar günleri yüzlerce aile için işkence halinde geçti.

CEVAP BASiT!

“NE yapılmalı” diye bir soru varsa cevabı açık ve net. 2002 ve 2003 yıllarında doğmuş çocukların yarış programlarını ayrı ayrı spor salonlarında yapılmalı. Eğer “salonum yok” derseniz ayrı ayrı tarihlerde yaparsınız. Cevap bu kadar basit, kısa ve net.

SAĞLIKLI sporcular yetiştirme düşüncesinde olan Yüzme Federasyonu yetkilileri ve Spor Bakanı yaşananları yarışlara katılan bir aileye sorarlarsa, sıkıntıları ayrıntılı bir şekilde öğrenecekler. Kulaklarının nasıl çınladığını daha iyi anlayacaklar. Ben küçük çocuklara spor eğitimi vermenin nasıl önemli bir konu olduğunu her fırsatta dile getiren genç spor bakanımız Suat Kılıç’ın bu konuya hemen eğileceğinden eminim.