DÜN Sivas’ta tarih değişti.. Geçen sezon Christoph Daum’un hataları yüzünden şampiyonluğu son maçta kaybeden ve müthiş bir çöküş yaşayan F.Bahçe, makûs talihini Sivas deplasmanında değiştirdi.. Aradan sadece tek sezon geçmesine rağmen son maçta şampiyonluğu kazanarak hem üzerindeki negatif enerjiyi kaldırdı, hem de Türkiye’de en fazla şampiyonluk sayısına ulaşan takım oldu..ŞAMPİYONLUK maçlarının teknik analizi olmaz.. Çünkü stresten kimse ayağını kaldıramaz.. Nitekim normal şartlarda farka gidecek maç, 67. dakikaya kadar neredeyse kafa kafaya gitti.. “Sivas F.Bahçe’ye yatacak” diye atıp tutanlar, umarım 4-3’lük sonucu ve Sivas’ın cansiperane oyununu gördükten sonra utanmışlardır.. Bu düşünceyi taşıyanlara anlatamıyoruz.. F.Bahçe’nin saha dışında ahım şahım bir gücü olsaydı, ne Denizli’de ne de geçtiğimiz sezon Kadıköy’de son anda şampiyonluğu bırakırdı..ÖNCELİKLE Aykut’un hakkını verelim.. Bu takım son 18 maçın 17’sini kazanıp, bir kez de berabere kalmasına rağmen şampiyonluğu son bitiş düdüğüyle ilân ediyorsa, demek ki çatır çatır bir lig rekabeti yaşandı.. Ve Aykut, sezonun ilk yarısındaki hatalarından ders alıp gerçek bir komutan olduğunu ilan etmiştir.. Trabzon faciasından sonra “F.Bahçe’yi sadece Aykut kurtarır” demiştim.. Kurtardı da.. Artık F.Bahçe için lig şampiyonlukları yeterli olmaz.. Ufkumuzu genişletelim ve Avrupa’da iş yapacak bir takım yaratalım.. Haydi F.Bahçe, gün senin günün!***4 önemli adamAYKUT’U bir kenara bırakırsak şampiyonluğu getiren bir numaralı isim belli: Alex de Souza.. Olmadık sorunlar çıkması yüzünden ilk yarıda gerçek performansını gösteremeyen, “Mutlaka gitmeli, artık yaşlandı” eleştirileri altında yavaş yavaş çıkışa geçen Alex, son 17 maçta 16 gol, 8 asistlik inanılmaz bir performansla bu zaferin kahramanı oldu.. 28 gol, 13 asistle geçen sezonun ardından artık Alex’in heykelini dikmek de yetmez.. Ya gözünü budaktan bakınmayan Gökhan, ya son 15 maçta sadece 12 gole geçit veren dev eldiven Volkan, ya sakat sakat götürdüğü sezonda orta alanın enerjisi ve çimentosu Emre.. Bu dörtlüyü ne kadar tebrik etsek az!***ÖLECEKTİM!ARTIK 75 yaşına geldim.. Binlerce maç oynadım, izledim.. Ama dünkü kadar heyecanlandığımı hatırlamıyorum.. Bu şampiyonluğun başarı manasında tabii ki önemi var.. Ama esas önemi, psikolojik açıdan tedavi misyonu taşımasıdır.. Haftalardır kâbus gören F.Bahçeli, artık son dakikalardan korkmayacak.. Korkmasın da zaten..